Bu soruya bir kaç araştırma sonucu ile cevap vermek istiyorum;
Lewis ve Janda (1988); 1-5 yaş aralığında ebeveynleri ile uyuyan oğlan çocuklarda yüksek kendine güven, daha az suçluluk duygusu ve daha az anksiyete görülüyor. Kız çocukları ise fiziksel temas ve dokunma ile daha rahat olmalarının yanı sıra daha yüksek özsaygıya sahipler. Bunun gibi birçok araştırmaya sizler de bakın diye burada sıralıyorum: İngilterede 1994 Heron’un çocukların beraber uyumayla stresle daha rahat baş ettikleri konulu araştırma ve 2000’de Mosenkis’in “İlerdeki gelişime çocukluktaki beraber uyumanın etkileri” başlıklı araştırması (Effects of Childhood Co_Sleeping on later development) Bu arada bağımlılık tehlikesi, hazır olmadan bağımsız olmaya itilen çocuklarda daha çok göreceğimiz bir durum. Çünkü devamlı annesinin peşinde “anne anne” diye dolaşan bir çocuk ihtiyacı karşılanmamış bir çocuk olabilir. Ya da anne kendi ihtiyacından dolayı kendi odasına geçmeye hazır bir çocuğu hala kendi yanında yatırmaya devam etmek isteyebilir. Böylece bağımsız olmaya hazır çocuğu bağımlı olarak tutmaya devam eder.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder